(1) ҚАЛАМ АЛЛОҲНИНГ ИЛМИГА КЎРА ҚУРИБ БЎЛГАН
(1) بَاب: جَفَّ الْقَلَمُ عَلَى عِلْمِ اللهِ
2083.6596. Имрон ибн Ҳусойн розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир киши: «Эй Аллоҳнинг Расули, жаннат аҳли (тақдири азалдаёқ) дўзах аҳлидан ажралиб, танилиб турадими?» деди. У зот:
2083/6596 - عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَجُلٌ: يَا رَسُولَ اللهِ، أَيُعْرَفُ أَهْلُ الْجَنَّةِ مِنْ أَهْلِ النَّارِ؟ قَالَ: «نَعَمْ». قَالَ: فَلِمَ يَعْمَلُ الْعَامِلُونَ؟ قَالَ: «كُلٌّ يَعْمَلُ لِمَا خُلِقَ لَهُ، أَوْ: لِمَا يُسِّرَ لَهُ».
(2) «АЛЛОҲНИНГ АМРИ БЕЛГИЛАНГАН ҚАДАР БЎЛМИШДИР»
(2) بَاب: (وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَرًا مَقْدُورًا) [الأحزاب: 38]
2084.6604. Ҳузайфа розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бизга бир хутба қилиб, унда қиёмат қоимгача бўладиган нарсаларнинг бирортасини қолдирмай зикр қилдилар. Буни билган билди, билмаган билмай қолаверди. Йўқлигида (танийдиган одамини унутиб,) сўнг кўриб қолганда уни таниган кишидек, мен ҳам унутган нарсамни кўрсам, танийман».
2084/6604 - عَنْ حُذَيْفَةَ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: لَقَدْ خَطَبَنَا النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم خُطْبَةً، مَا تَرَكَ فِيهَا شَيْئًا إِلَى قِيَامِ السَّاعَةِ إِلَّا ذَكَرَهُ، عَلِمَهُ مَنْ عَلِمَهُ وَجَهِلَهُ مَنْ جَهِلَهُ، إِنْ كُنْتُ لَأَرَى الشَّيْءَ قَدْ نَسِيتُ، فَأَعْرِفُ مَا يَعْرِفُ الرَّجُلُ إِذَا غَابَ عَنْهُ فَرَآهُ فَعَرَفَهُ.
(3) НАЗРНИНГ БАНДАНИ ТАҚДИРГА УЛОҚТИРИШИ ҲАҚИДА
(3) بَاب: إِلْقَاءِ العَبْدِ النَّذْرَ إِلَى الْقَدَرِ
2085.6609. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
2085/6609 - عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ الله عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: «لَا يَأْتِي ابْنَ آدَمَ النَّذْرُ بِشَيْءٍ لَمْ يَكُنْ قَدْ قَدَّرْتُهُ، وَلَكِنْ يُلْقِيهِ الْقَدَرُ وَقَدْ قَدَّرْتُهُ لَهُ، أَسْتَخْرِجُ بِهِ مِنَ الْبَخِيلِ».
(4) ҲАҚИҚИЙ МАЪСУМ АЛЛОҲ ИСМАТ* БЕРГАН КИШИДИР
(4) بَاب: الْمَعْصُومُ مَنْ عَصَمَ اللهُ
2086.6611. Абу Саъид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар:
2086/6611 - عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رَضِيَ الله عَنْهُ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: «مَا اسْتُخْلِفَ خَلِيفَةٌ إِلَّا لَهُ بِطَانَتَانِ: بِطَانَةٌ تَأْمُرُهُ بِالْخَيْرِ وَتَحُضُّهُ عَلَيْهِ، وَبِطَانَةٌ تَأْمُرُهُ بِالشَّرِّ وَتَحُضُّهُ عَلَيْهِ، وَالْمَعْصُومُ مَنْ عَصَمَ اللهُ».
(5) «У ЗОТ КИШИ БИЛАН УНИНГ ҚАЛБИ ОРАСИНИ ТЎСИБ ТУРУР»
(5) بَاب: يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ
2087.6617. Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам кўпинча:
2087/6617 - عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ رَضِيَ الله عَنْهُمَا قَالَ: كَثِيرًا مِمَّا كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم يَحْلِفُ: «لَا وَمُقَلِّبِ الْقُلُوبِ».