312. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:

«Аллоҳга қасамки, мўмин эмас! Аллоҳга қасамки, мўмин эмас! Аллоҳга қасамки, мўмин эмас!» деганларида, «Ким у, эй Аллоҳнинг расули?» дейилди. Шунда у зот: «Ёмонликларидан қўшниси омонда бўлмаган кишидир», дедилар.

Муттафақун алайҳ.

Муслимнинг ривоятида: «Ёмонликлардан қўшниси омонда бўлмаган киши жаннатга кирмайди», дейилган.

Шарҳ: Қўшни ҳаққига эътиборли бўлмоқ, қўл ва тил билан қўшниларга азият, озор етказадиган ҳаракатлар қилмаслик динимиз буюрган муҳим амрдир. Мусулмон қўшниси билан яхши муомала қилиши ва мусибатларда елкама-елка турмоғи даркор. Бу хусусда қатор ҳадислар мавжуд:

- Ёмонлигидан қўшниси қутулмаган одам мўмин бўлолмайди.

- Аллоҳга ва охиратга ишонган одам қўшнисини ранжитмасин.

- Қиёмат кунида илк даъвогарлар қўшнилар бўлишади.

- Аллоҳ ва Расулини севган, уларнинг ҳам севишини истаган киши қўшнисига рост гапирсин, омонатга риоя қилсин ва қўшниси билан яхши муомалада бўлсин.

- Ёмон қўшни кўрган яхшилигини яширади, ёмонликни ёяди.

- Қўшнига ҳурмат онага ҳурматдек бўлмоғи даркор.

- Қўшнининг итини урган эгасини ранжитгандек бўлади.

- Яхши қўшни, маъқул улов, кенг ва қулай уй кишининг бахтидир.

- Аллоҳни севган инсон ёмон қўшнининг азиятларига ўлгунча чидаган инсондир.

- Жаброил алайҳиссалом қўшни ҳақида шу қадар кўп гапирдики, қўшни қўшниси меросидан улуш оладими, деб ўйладим.

- Кўп намоз ўқиган, рўза тутган, садақа берган, бироқ тили билан қўшнисига озор етказган одамнинг борадиган жойи жаҳаннамдир.