571. Асмо бинти Абу Бакр Сиддиқ розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам менга:
«Қизғанчиқлик қилма, тағин сендан ҳам қизғанилмасин», дедилар».
Бошқа ривоятда: «Молингни инфоқ, эҳсон қил. Ҳисобини қилма, тағин Аллоҳ ҳам сенга ҳисоблаб бермасин. Молингни ўзингда сақлаб ушлаб турма. Яна Аллоҳ ҳам сендан ушлаб қолмасин», деганлар.
Муттафақун алайҳ.
Шарҳ: Тугаб қолишидан қўрқиб садақа бермаслик баракани узилиб қолишига энг улкан сабаблардандир. Чунки Аллоҳ таоло ҳисобсиз ато бермоқда. Демак ким бераётганда ҳисобламаса, уни ҳам мукофотланаётганда ҳисоб қилинмайди. Зеро мукофот ўша амалнинг жинсидан бўлади. Ким ризқни ўйламаган томонидан Аллоҳ ризқ беришини билса, у ҳам ҳисобламасдан инфоқ қилмоғи лозим.
571 - وَعَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَتْ: قَالَ لِي رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: «لَا تُوكِي فَيُوكَى عَلَيْكِ».
وَفِي رِوَايَةٍ: «أَنْفِقِي - أَوِ انْفَحِي أَوْ انْضِحِي - وَلَا تُحْصِي فَيُحْصَى عَلَيكِ، وَلَا تُوعِي فَيُوعِيَ اللهُ عَلَيْكِ». [خ 2591، م 1029] مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [1433].
وَ«انْفَحِي» بالْحَاءِ الْمُهْمَلَةِ، وَهُوَ بِمَعْنَى «أَنْفِقِي» وَكَذَلِكَ: «أَنْضِحِي».