«Умар ибн Хаттоб аввалги муҳожирларга тўрт минг (нафақа) тайинлади. Ўғлига эса уч минг беш юз тайинлади. У кишига: «У ҳам муҳожирлардан-ку? Нега кам қилдингиз?» дейилган эди, «У билан отаси ҳам ҳижрат қилган», деди.
Демоқчики, у бир ўзи ҳижрат қилган каби бўлмайди».
Имом Бухорий ривояти.
Шарҳ: Ушбу ҳадисдан олинадиган хулосалар:
– Аввалги муҳожирлар деганда, икки қиблага қараб намоз ўқиган ёки Бадрда иштирок этганларни назарда тутилади.
– Умар ибн Хаттобнинг парҳезкорликлари.
– Аллоҳ розилигини истаб, динларини олиб қочган аввалги муҳожирларнинг фазилати.
– Бошлиқ киши баъзи иймон аҳллари тирикчиликни ўтказиш учун улуш ажратиши, хусусан даъват ва илм йўлидагиларга ҳам улуш ажратиши.
607 - وَعَنْ نَافِعٍ: أَنَّ عُمَرَ بْنَ الخَطَّابِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ كَانَ فَرَضَ للْمُهَاجِرِينَ الأَوَّلِينَ أَرْبَعَةَ آلَافٍ، وَفَرَضَ لابْنِهِ ثَلَاثَةَ آلاَفٍ وَخَمْسَ مِئَةٍ، فَقِيلَ لَهُ: هُوَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ، فَلِمَ نَقَصْتَهُ؟! فَقَالَ: إِنَّما هَاجَرَ بِهِ أَبُوهُ يَقُولُ: لَيْسَ هُوَ كَمَنْ هَاجَرَ بِنَفْسِهِ. رَوَاهُ البُخَارِيُّ [3912].