635. Саъб ибн Жассома розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ёввойи эшак ҳадя қилсам, у зот уни менга қайтариб бердилар. Юзимдаги хафаликни кўргач: «Агар эҳромда бўлмаганимизда, уни сенга қайтармас эдим», дедилар.

Муттафақун алайҳ.

Шарҳ: Саъб ибн Жассома розияллоҳу анҳу Набий соллаллоҳу алайҳи васалламга у зот эҳромдалик чоғларида ёввойи эшакни ҳадя қилган экан. Шунда Расулуллоҳ алайҳиссалом эҳромдалигини айтиб, бу ҳадяни олишдан узрли эканини тушунтирган эканлар.

Расулуллоҳ с.а.в. бу ишлари билан бирор кишини кўнглини оғритмасликка ҳаракат қилишлари билиб олинади.

Қадимда арабларда «ал-ҳимаарул ваҳший», яъни ёввойи эшак деб аталган бу жонивор сут эмизувчилар оиласига мансуб бўлиб, кийикка ўхшаш, лекин шохсиз, оқ тусли, бўғзи қора ов ҳайвони бўлган. Тадқиқотчиларнинг айтишича, ҳозир бу ҳайвон йўқолиб кетган.