739. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Минога келдиларда, Жамрага келиб, унга тош отдилар. Кейин Минодаги манзилларига келиб, жонлиқ сўйдилар. Кейин сартарошга «Ол» деб, ўнг ёнларига, кейин чап ёнларига ишора қилдилар. Сўнгра уни (сочни) одамларга бера бошладилар».
Муттафақун алайҳ.
Бошқа ривоятда:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Жамрага тош отиб бўлгач, қурбонликларини сўйдилар ва соч олдирдилар. Сартарошга ўнг томонларини тутдилар, у уни (ўша тарафдаги сочларини) олди. Сўнг Абу Талҳа Ансорийни чақириб, уни (сочни) унга бердилар. Сўнгра чап томонларини тутиб, «Ол», дедилар, (сартарош) уни ҳам олди. Уни ҳам Абу Талҳага бериб, «Буни одамларга тақсимлаб бер», дедилар».
Шарҳ: Демак, Ақоба тошини отгандан кейин ушбу ривоятдаги ишларни қилиш, эҳром кийимини ечиб, оддий кийимларни кийиш ва аёлларга яқинлик қилишдан бошқа эҳром ман этган ишларни қилавериш мумкин бўлиб қолади.
739 - وَعَنْ أَنَسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ أَتَى مِنًى؛ فَأَتَى الجَمْرةَ فَرَمَاهَا، ثُمَّ أَتَى مَنْزِلَهُ بِمنًى، وَنَحَرَ، ثُمَّ قَالَ للِحَلَّاقِ: «خُذْ» وَأَشَارَ إِلَى جَانِبِهِ الأَيْمَنِ، ثُمَّ الأَيْسَرِ ثُمَّ جَعَلَ يُعْطِيْهِ النَّاسَ. مُتَّفَقٌ عَلَيهِ [خ 171، م 1305].
وَفِي رِوَايَةٍ: لَمَّا رَمَى الجَمْرةَ وَنَحَرَ نُسُكَهُ وَحَلَقَ نَاوَلَ الْحَلَّاقَ شِقَّهُ الأَيْمَنَ فَحَلَقَهُ، ثُمَّ دَعَا أَبَا طَلْحَةَ الأَنْصَارِيَّ فَأَعْطَاهُ إِيَّاهُ، ثُمَّ نَاوَلَهُ الشِّقَّ الأَيْسَرَ فَقَالَ: «احْلِقْ» فَحَلَقَهُ فَأَعْطَاهُ أَبَا طَلْحَةَ فَقَالَ: «اقْسِمْهُ بَيْنَ النَّاسِ» [م 1305/326].