831. Яъиш ибн Тихфа ал-Ғифорий розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:

Отам менга қуйидагиларни айтиб бердилар.

«Масжидда юзтубан ётсам, биров мени оёғи билан туртиб, «Бу – Аллоҳ азза ва жалланинг ғазабини келтирадиган ётиш», деди. Қарасам, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам тепамда турган эканлар». 

Абу Довуднинг саҳиҳ иснод билан қилган ривоятлари.

Шарҳ: Ҳадисдан маълум бўладики, юзтубан ётиш мўмин-мусулмонлик одобига зид экан. Бундай ётишнинг уйқуга ҳам, саломатликка ҳам зарари борлиги маълум. Аллоҳ таоло хуш кўрмайдиган бундай ётишдан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам қайтарган эканлар.

Абу Умомадан ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам масжидда юзтубан ухлаб ётган бир кишининг олдидан ўтаётиб, уни оёқлари билан туртиб: «Тур, бу – жаҳаннамий ётиш», – дедилар».

Бу ҳадис аввалги ҳадиснинг маъносини такрорлаб келган. Бу тарзда ётиш шариатимизда дуруст эмас экан, бунга ўрганиб, одат қилиб қолганлар уни дарҳол тарк қилишлари лозим ва лобуддир (Имом Бухорий «Ал-адаб Ал-Муфрад» китобининг шарҳи).

Сомнология (нейробиологиянинг тушларни ўрганувчи тармоғи) бўйича мутахассислари, одамлар ётиш ҳолати уларнинг тушларга таъсир қилишини аниқлашди.

Тадқиқотларда аниқланишича, қоринда ухлаётган одамлар кўпинча ёмон туш ёки уятсиз мазмундаги шайтоний тушларни кўрар экан.

Мутахассисларнинг айтишича, қоринда ухлаётган инсон нафас олиш йўллари қийинлашиш ҳисобига мудҳиш суратлар ёки шайтоний-бешарм саҳналар пайдо бўлар экан.

Лекин уламолар: “Қорнида оғриқ бўлган инсон оғриқни енгиллатиш мақсадида қорнига ётса жоиз”, дейишган.