912. Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:

«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг: «Бирор мусулмон бошқа бир мусулмоннинг беморлигида эрталаб кўрса, албатта, унга кечқурунгача етмиш минг фаришта саловот айтади. Агар кечқурун бемор кўрса, албатта, унга етмиш минг фаришта эрталабгача саловот айтади. Ҳамда унга жаннатда бир боғ бўлади», деганларини эшитганман».

Имом Термизий ривоят қилиб, ҳасан ҳадис дедилар.

Шарҳ: Ушбу ривоятдан бир неча хулосаларни оламиз:

1. Бемор кўргани бошқани ҳам таклиф қилиб, олиб бориш.

2. Беморни холис ният билан кўргани борган одамгина савоб олиши. Бошқа иши билан бориб, беморни кўргани келдим, деса ниятига яраша бўлиши.

3. Эрталаб бемор кўргани борган одамга кечқурунгача етмиш минг фаришта саловот айтиб туриши.

4. Кечқурун бемор кўргани борган одамга эрталабгача етмиш минг фаришта саловот айтиб туриши.

5. Бемор кўргани борган одамга жаннатдан бир боғ ато қилиниши.

Шунинг учун ҳам таниш-билишларнинг беморлиги ҳақида хабар эшитиши билан уларни кўргани боришга шошилиш керак.