1882. Осим ал-Аҳвал Абдуллоҳ ибн Саржис розияллоҳу анҳудан ривоят қиладилар:
«Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга: «Эй Аллоҳнинг Расули! Аллоҳ гуноҳларингизни мағфират айласин», десам, у зот: «Сенинг ҳам гуноҳингни кечирсин», дедилар. Осим: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам сизнинг гуноҳингизни кечиришини сўрадиларми?» деса, Абдуллоҳ: «Ҳа, сизнинг ҳам гуноҳингизни кечиришини сўрадилар, - деб қуйидаги оятни тиловат қилди. «(Эй Муҳаммад) ўз гуноҳингиз учун ҳамда мўмин-мўминалар(нинг гуноҳлари) учун мағфират сўранг!».
Имом Муслим ривояти.
Шарҳ: Ҳадиснинг тўла шакли қуйидагича бўлган:
Осим Абдуллоҳ ибн Саржис розияллоҳу анҳудан ривоят қилади:
«У «Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни кўрганман, у зот билан бирга нон ва гўшт [ёки сарийд] еганман», деди. Мен унга «Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳаққингга истиғфор айтдиларми?» дедим. У: «Ҳа. Сенинг ҳаққинга ҳам», деди ва «Гуноҳинг учун ва мўминлару мўминалар учун истиғфор айт» оятини тиловат қилди. Сўнгра айланиб ортларига ўтдим. Кейин кураклари орасида, чап куракларининг юқори қисмида нубувват муҳрини кўрдим. У бўртиб турар, худди тошма каби устида холлар бор эди», деди». (Имом Муслим ривояти)
1882 - وَعَنْ عَاصِمِ الأَحْوَلِ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ سَرْجِسَ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: قُلْتُ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ: يَا رَسُولَ اللهِ؛ غَفَرَ اللهُ لَكَ، قَالَ: «وَلَكَ» قَالَ عَاصِمٌ: فَقُلْتُ لَهُ: أَسْتَغْفَرَ لَكَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ؟! قَالَ: نَعَمْ، وَلَكَ، ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الآيَةَ: {وَاسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ} [محمد : 19]. رَوَاهُ مُسْلِمٌ [2346].