276. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Ҳузуримга бир камбағал аёл икки қизини кўтариб келди. Мен уларга уч дона хурмо бердим. Аёл уларнинг ҳар бирига биттадан хурмо бериб, битта хурмони ейиш учун оғзига яқинлаштирган эди ҳамки, қизлари яна сўраб қолди. Шунда у ўзи емоқчи бўлиб турган хурмони ҳам иккига бўлиб, уларга берди. Мен унинг қилган ишига ҳайратландим. Буни Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга айтиб берган эдим, у зот: «Аллоҳ шу сабабли унга жаннатни вожиб қилди ёки шу сабабли уни дўзахдан озод қилди», дедилар».
Имом Муслим ривояти.
276 - وَعَنْ عَائِشَةَ أَيْضاً رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: جَاءَتْنِي مِسْكِينَةٌ تَحْمِلُ ابْنْتَيْنِ لَهَا، فَأَطْعَمْتُهَا ثَلَاثَ تَمَرَاتٍ، فَأَعْطَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِنْهُمَا تَمْرَةً، وَرَفَعَتْ إِلَى فِيهَا تَمْرةً لِتَأَكُلَهَا، فَاسْتَطْعَمَتْهَا ابْنَتَاهَا، فَشَقَّتِ التَّمْرَةَ الَّتِي كَانَتْ تُرِيدُ أَنْ تَأْكُلَهَا بَيْنَهُمَا، فأَعْجَبَنِي شَأْنُهَا، فَذَكَرْتُ الَّذِي صَنَعَتْ لِرَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ: «إِنَّ اللهَ قَدْ أَوْجَبَ لَهَا بِهَا الجَنَّةَ، أَوْ أَعْتَقَهَا بِهَا مِنَ النَّارِ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ. [2630].